bywał parę lat w Hollandyi — a nakoniec na Uniwersytecie Padewskim otrzymał stopień doktora filozofii i medycyny, a na patencie przy imieniu ojca jego figuruje tytuł eques polonus[1]. — Powróciwszy z Włoch znalazł miejsce nadwornego lekarza, przy księciu Oleśnickim Silwiuszu Nimrodzie, gdzie przez trzy lat zostawał, zapewne nie bardzo sympatyzując z metodyzmem fanatycznego luterana, który paragrafami przepisywał swoim poddanym reguły obyczajów i życia. Jednakże w położeniu swem znajdował nie małą pociechę przez bliskie sąsiedztwo z przyjacielem swoim Frankenbergiem, który był wielkim wielbicielem, a nawet wydawcą pism sławnego pseudomistyka Jakuba Böhme. — Szeffler bowiem, jeszcze za pobytu swego w Hollandyi, gdzie tyle rozmaitych sekciarzy miało schronienie, zaczerpnął był tej filozofii mistycznej, która wyżej się stawiała nad wszystkie religie, mieniąc się religionum cor i. e. catholicae, ortodoxae et reformatae [2].
Strona:Lucjan Siemieński-Portrety literackie tom 4.djvu/011
Ta strona została przepisana.
