dany mu na sejmie Warszawskim dnia 17 marca
1597.
Niewiadomo, co szlachcica polskiego, zaszczyconego klejnotem i łaską królewską, mogło zmusić do opuszczenia Rzeczypospolitej, przypuszczenie bowiem niemieckich pisarzy, że do tego zmusiły go religijne prześladowania różnowierców, niema żadnego prawopodobieństwa. Różnowiercy zbyt wysoko nosili głowę i mieli potężne za sobą plecy, aby dla samej różnicy wyznaniovej niemogli się w kraju osiedzić. Surowe prawa na Aryanów, politycznych zdrajców, nastały o jakie trzydzieści lat później. Stanisław Szeffler nic był ani Aryanem
ani Socyaninem, tylko wyznania Augsburskiego,
jak się z tem za przybyciem do Wrocławia wyraźnie oświadczył; a i syna svego tam urodzonego wychowywał w temże wyznaniu [1]).
O młodości Jana Szefflera mamy drobne tylko
szczegóły: chodził do gimnazyum Wrocławskiego,
gdzie już zaczął pisywać wiersze — potem na wyższe studya uczęszczał w Strassburgu — prze-
- ↑ Dyplom na szlachectwo mówi, że Stanisław Szeffler z żoną swoją Anną Wilczkówną brał ślub w kościele katolickim, co jednak nie zbija tego, że mógł być protestantem.
