Strona:Lombroso - Geniusz i obłąkanie.djvu/29

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

me pardonnera, c'est son mètier. O Arentino opowiadają, że ostatnie jego słowa były: Guardate mi dei topi or che sonounto. (Strzeżcie mnie od szczurów, ponieważ jestem posmarowany t.j. namaszczony).
Malherbe, umierając, poprawiał błędy gramatyczne w mowie pilnującej go kobiety i nie przyjął słów pociechy od spowiednika, ponieważ styl tej przemowy był lichy. Bauhours gramatyk odezwał się na krótko przez agonem: je vais ou je va mourir, l'un et l'autre se disent.
Santenis szalał z radości, znalazłszy odpowiednie wyrażenie, którego długo poszukiwał. Foscolo mówił o sobie: „kiedy w pewnych rzeczach jestem bardzo pojętny, co do innych ustępuję w tym względzie nietylko każdemu mężczyźnie, ale nawet kobiecie lub dziecku.“
Wiadomo, że Corneille, Descartes, Virgiliusz, Addison, La Fontaine, Dryden, Manzoni, Newton nie umieli wcale prawie mówić publicznie.
Poisson utrzymywał: że warto żyć dla tego tylko, ażeby zajmować się matematyką. D'Alembert i Menage, którzy znosili najspokojniej najboleśniejsze operacyje, płakali z powodu najlżejszego ukłucia krytyki. Lucyan de Lanceval śmiał się, kiedy amputowali mu nogę, nie mógł zaś znieść przycinków krytycznych Geoffroy'a.
Lineusz w 60 roku życia, sparaliżowany i ogłupiały w skutek apopleksyi, budził się z drzemki, kiedy mu przynoszono ulubiony zielnik.
Lagny leżał w omdleniu, z którego nie można go było obudzić bardzo silnymi środkami; dopiero kiedy ktoś zapytał: ile wyniesie 12 podniesione do kwadratu? odrzekł: 144.
Seboujah, gramatyk arabski, umarł ze zmartwienia, ponieważ klif Harun al Raszyd, wyraził inne zdanie w jakiejś kwestyi gramatycznej.
Należy tu zaznaczyć, że pomiędzy ludźmi genialnymi, a raczej uczonymi spotykają się często specyaliści, których Wachdakoff (Phisiol. des genie, 1875 r.). Letourneau (Science et matière, 1879) nazywa monotypicznymi, przez całe życie zajmują się oni jakimś szczegółem, który zawładnął ich mózgiem i późniéj opanował go całkowicie, np. Bekmann przez całe życie zajmował się patologią nerek. Fresner badał księżyc. Meyer