Z tak zwanych otruć mięsem względnie pożywkami w ogóle tylko pewna część może być, jak wiadomo, ściśle do rzędu otruć zaliczona. Zaburzenia zdrowia, wywołane spożytem mięsem mogą się przedstawiać trojako, t. j. albo są one wyrazem zakażenia ustroju ludzkiego drobnoustrojami względnie pasożytami, które tkwiły w mięsie bądź jeszcze za życia, bądź dopiero po śmierci zwierzęcia, albo też są wyrazem zatrucia ustroju produktami trującymi, wytworzonymi w mięsie przez osiadłe w niem drobnoustroje, albo wreszcie są następstwem obu tych przyczyn razem t. j. Zakażenia i zatrucia.
Sprawa tak zwanych otruć mięsem posiada już pokaźną literaturę, w której uderza brak odnośnych spostrzeżeń, poczynionych u nas.[1] Wystarczy nadmienić, że w 46. dotychczasowych rocznikach Przeglądu lekarskiego, zatem jednego z głównych naszych czasopism, mieści się tylko jedna jedyna praca na przerzeczony temat, ogłoszona przez ś. p. F. Stankiewicza[2] ze Lwowa, a przynosząca zaszczyt tak swemu autorowi, jak i zakładom hi-
