Strona:Lenin - O religii i kościele.djvu/37

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
22. Jak należy prawidłowo pojmować tę zasadę, że religją jest rzeczą prywatną?
Tom VII, cz. I, str. 51, rok 1905.


W stosunku do partji socjalistycznego proletariatu religją nie jest rzeczą prywatną. Partja nasza jest związkiem świadomych przodujących bojowników, walczących o sprawę wyzwolenia klasy robotniczej. Taki związek nie może i nie powinien zapatrywać się obojętnie na nieświadomość, ciemnotę albo wstecznictwo w postaci wierzeń religijnych. Żądamy całkowitego oddzielenia kościoła od państwa po to, aby walczyć z tumanieniem religijnym środkami wyłącznie ideowemi i tylko z pomocą broni ideowej, z pomocą naszej pracy, naszego słowa. Lecz myśmy założyli nasz związek RSDRP[1] między innemi również i w celu prowadzenia tego rodzaju walki ze wszelkim religijnym ogłupianiem robotników. Walka ideowa nie jest dla nas rzeczą prywatną, lecz sprawą ogólnopartyjną, ogólnoproletarjacką.


  1. Pierwsze litery nazwy: Rosyjska Socjaldemokratyczna Robotnicza Partja, do której wówczas należeli również bolszewicy.