Strona:Leblanc - Arsen Lupin w walce z Sherlockiem Holmesem.djvu/52

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

koju. Tu spostrzegł człowieka, lub raczej dwie nogi, trzepiące się na dywanie, podczas gdy tułów, do którego należały, ginął w głębi kominka.
 — Hoo!... hoo!... — skomlał głos stłumiony.
 A inny głos bardziej jeszcze oddalony, widać zupełnie z góry, odpowiadał:
 — Hoo!... hoo!...
 Pan Dudois zakrzyknął ze śmiechem:
 — Aież Ganimard! Cóż to kominiarzem zostałeś?
 Inspektor policyi wygrzebał się z wnętrza komina. Z twarzą zaczernioną, w ubraniu pokrytem sadzą, z oczyma błyszczącemi gorączkowo — był nie do poznania.
 — Szukam go — mruknął.
 — Kogo?
 — Arsena Lupin... Arsena Lupin i jego przyjaciółki.
 — Ah! tak, ale czy sobie wyobrażasz, że się chowają w rurach kominka?
 Ganimard powstał, położył na rękawie swego zwierzchnika pięć palców barwy węgla i głucho z wściekłością zawołał:

Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Leblanc_-_Arsen_Lupin_w_walce_z_Sherlockiem_Holmesem.djvu/52&oldid=3039076”