Ta strona została uwierzytelniona.
XIX.
Kto chce po drodze prawdy iść, ten niech się uczy:
Krew i ciało to szaty, które duch obłóczy.
Podobieństwo cielesne bierze po nas młodzież,
Jak znoszoną, lecz świeżo odnowioną odzież.
Czy chwalebne uczynki, czy podległe karze,
Twarz, jak wierny dokument, potomkom przekaże.
Napróżno zapisywać dziejami tablice;
Syn po rodzicach dostał ślad ich dzieł: swe lice.
To, czem być człowiek pragnie, w to się przeistoczy.
Nie to grunt, czem jest, lecz to, dokąd zwraca oczy.
Być, czem się jest — właściwe niższemu stworzeniu.
Człowiek się uistotnia nie w bycie: w dążeniu.
Przekazywać gatunek — posłannictwo zwierza:
Człowiek ducha bogactwo dzieciom niech powierza.
