w niebie - a ty bądź Jéj dzieckiem na ziemi! Od Maryi ucz się kochać, od Maryi ucz się cierpieć.
O Maryo - Matko moja - smutne jest serce moje - Tyś była matką - Boga - ja matką biednego człowieka - ale zawsze matką - Ty jedna zrozumiesz boleść moję, i dlatego z tą boleścią do Ciebie się uciekam.
Naucz mnie jak mam cierpieć - abym w boleści mojéj - nie obraziła Ciebie i Syna Twego - abym nie stała się niegodną z Tobą stać i płakać pod krzyżem Syna Twego! Odpuść mi i wybłagaj mi odpuszczenie - za te chwilowe smutki tęsknoty - jeśli w sercu pomimo wiedzy i woli mojéj - mogłam Cię obrazić - bo ja nie chcę obrazić
Jezusa Syna Twego, nie chcę - nie chcę - nie chcę - powtarzam i wołam z głębi rozranionego serca - nie chcę moim rozumem i sercem mojem się rządzić - mądrości i miłości Twojéj oddaję duszę moję - serce moje - myśli, uczucia, wszystkie sprawy moje - dzieci moje - męża mego, żonę moją , dom mój - oddaję życie i śmierć
Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/353
Ta strona została przepisana.
341
