Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/352

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
340

ukochał Jezusa i Maryę - stan z Maryą pod krzyżem, o tam miejsce zawsze próżne zastaniesz - bo mało kto tam spieszy - dziecko twoje z Jezusem na krzyżu, bądź ty z Maryą pod krzyżem. I gdzież pójdziesz - do świata - ale świat cię zbędzie kilkoma słówkami - bo świat nie lubi tych co pbłaczą - bo świat jest nieprzyjacielem Jezusa ukrzyżowanego - bo on go ukrzyżował! Bóg nie potępia łez - żalu, tylko łzy rozpaczy. Bóg błogosławi tych, co krzyż błogosławią - przeklnie tych, co krzyż przeklinają - Bóg błogosławi tych, co płaczą pod krzyżem, nie zna tych, co płaczą nie pod krzyżem. A jeśli dziecko twoje zakończy bieg życia swego - jeśli serce jego bić przestanie - ale twoje serce jeszcze żyć i bić będzie - jeśli cała światłość życia twego, jako słońce przy zgonie Jezusa - się przyćmi - jeśli serce twoje jak owe skały - boleścią pękać będzie - wytrwaj z Maryą pod krzyżem, o nie uciekaj - ale kochaj i cierp! - Pod krzyżem obok Maryi, trzymając na łonie twojem, to drogie ciało, z Maryą uczyń z siebie ofiarę Bogu - z tego eo masz najdroższego - z Maryą zanieś do grobu szczęście i radość twoję - czekając na wielkie ciał zmartwychwstanie! Z Maryą żyjąo, z Maryą uśniesz - ona tymczasem będzie Matką dziecka twego