Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/249

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
237
Do Boga Ojca.

Boże ja ciebie
W każdéj potrzebie
O pomoc proszę,
W szczęściu żałobie
Zawsze ku Tobie
Mą duszę wznoszę.

Tyś jeden Panie
Moje kochanie!
Tyś mi dał życie,
Głos mojéj duszy
Ciebie poruszy,
Ja Twoje dziecię.


Boże litości
Płomień miłości
Wléj w serca ukrycie,
Tyś mi dał duszę
Ja kochać muszę
Kochać nad życie.

Jeśli nie zdoła
Duszą anioła
Wznieść się do Ciebie.
Ach wieczny Boże
Tu żyć nie umie,
Weź ją do siebie.