Ta strona została uwierzytelniona.
PIERWSZA FALA.
— Nic, nic! to ino Pierwsza Fala
po Mórz łogu się przewala...
Ho, ho, gracki ze mnie skoczek!...
(już ku innej śpiącej bieży)
Ciebie po ramieniu plasnę...
(Zerwie się w przestrachu Fala,
potknie się, upadnie.)
PIERWSZA FALA.
— Nie wytrzymam już! zawrzasnę!!
(zatyka dłonią usta)
WODAN.
(głowę ku niej zwróci)
— Cicho, córo! cyt, a cyt!...
niechaj śpi Królewna Morza!...
(smutno do siebie):
nim zapłonie zorza...
(jeszcze smutniej, cicho):
Skoro!... prze już świt!
PIERWSZA FALA.
(dalej broi)
— Tera tamtej parsknę w nos!
(skoczy przerażona Fala.)
PIERWSZA FALA.
— Cha, cha, cha!... już krzyknę w głos!
(zatyka usta)
