Strona:Kobiety antyku.pdf/32

jednocześnie była uosobieniem złej namiętności i zdrady. Późniejsze przekazy dramatyzują już jej dzieciństwo. Kiedy miała lat siedem została porwana przez Tezeusza. Różne są wersje przebiegu owego porwania, niektóre przypisują je samemu Tezeuszowi, inne czynią z niego tylko odbiorcę porwanej przez innych dziewczynki. Tezeusz miał mieć w momencie porwania pięćdziesiąt lat, Helena była jeszcze dzieckiem. Wprawdzie wysłano pościg za porywaczami, ale nie zdołali oni ujść bezpiecznie z Peloponezu. Tezeusz umieścił dziewczynkę pod opieką swojej matki w Afidnai w Attyce w oczekiwaniu, aż będzie dojrzała do małżeństwa. Bliźni bracia Heleny, Kastor i Polluks, zorganizowali jednak wyprawę do Attyki w celu odzyskania siostry. Zdobyli Afidnai w pod nieobecność Tezeusza, wzięli do niewoli jego matkę i zabrali ją do Sparty wraz z Heleną jako jej niewolnicę. Tyndareus, który uchodził za ojca Heleny, postanowił w kilka lat później wydać ją za mąż. Piękność Heleny ściągnęła jednak tylu pretendentów do jej ręki, że król Tyndareus nie wiedział zupełnie, jak wybrnąć z sytuacji i kogo wybrać. Obawiał się zresztą, że — jakąkolwiek by decyzję podjął — zyska wrogów wśród odrzuconych i dojdzie też do wzajemnej wrogości wśród pretendentów, a zebrał się na dworze spartańskim kwiat młodzieży z najlepszych rodów całej Hellady.
 Wśród kandydatów był także Odyseusz, słynący później z mądrości, jeden z bohaterów Iliady. I on to właśnie miał podsunąć Tyndareusowi myśl, aby wszyscy tam obecni młodzi związali się przysięgą, że pozostaną przyjaciółmi wybrańca i w razie, gdyby ktoś obcy naruszył jego małżeństwo z Heleną, staną po jego stronie przeciwko winnemu. Helena wybrała Menelausa, brata swego szwagra Agamemnona. Według niektórych wersji mitu Klitajmestra nie była wtedy zamężna. Ten wybór Heleny miał wzbudzić niechęć bogini miłości i piękności Afrodyty. Nie był to bowiem wybór z miłości. I tutaj miała tkwić pierwsza przyczyna niechęci Afrodyty do Heleny.
 Najważniejsze jednak zdarzenie, które doprowadziło do nieszczęścia wszystkich Greków, do wojny trojańskiej, rozegrało się daleko od Sparty, w okolicach azjatyckiej Troi. Syn króla Troi Priama piękny Parys, spotkał trzy boginie — Herę, Atenę i Afrodytę w trakcie sporu o to, która z nich jest najpiękniejsza. Nie mogąc same rozstrzygnąć wezwały na sędziego Parysa i ten wskazał Afrodytę. Bogini obiecała mu w nagrodę miłość najpiękniejszej kobiety ziems-