Strona:Klemens Junosza - Za mgłą.djvu/204

— 198 —

 — A jeżeli ona ucieknie?
 — Pójdzie wprost na strzelców.
 — Skąd pan to może wiedzieć?
 — Wiem, panie baronie.
 — Jednak... ja się boję. Zwierzęta mają różne...
 — To już moja rzecz, niech pan baron będzie spokojny. Zwierzyna pójdzie tam, gdzie my jej pójść każemy. Czy pan baron życzy sobie wyróżnić szczególnie kogo z panów myśliwych?
 — Wyróżnić?
 — To jest postawić go na takiem stanowisku, aby miał do czego strzelać i żeby co zabił.
 — Niech wszyscy strzelają, niech wszyscy zabijają, od tego jest polowanie.
 — Dobrze, panie baronie, wszystko będzie podług życzenia pańskiego i jestem pewny, że myśliwi będą zadowoleni.
 — Z góry dziękuję, panie Szulc, wiem, że pan jesteś majster od takich rzeczy.
 Leśniczy skłonił się, odszedł, ale po chwili wrócił.
 — Jeszcze słówko, panie baronie, chciałem zapytać: od czego zaczniemy polowanie?
 — No, ja sądzę, że polowanie zaczyna się od polowania.
 — I to prawda, ale jest taka rzecz: Możnaby jutro założyć na zające i kozły, a dziś