Strona:Klemens Junosza - Powtórne życie.pdf/124

 — Agata, szepnął zdumiony.
 — A jeno.
 — Przyszłaś?
 — Ot.. któż miał przyjść?
 Uśmiechnął się.
 — Będę miał rosół z korczęcia dziś?
 — Codzień.. choremu tak trzeba
 — A ty pójdziesz?
 Wzruszyła ramionami, jakby litując się nad człowiekiem, który może zadawać podobnie dziecinne pytania.
 — Ale, a tu kto będzie, chyba pies.
 Rzekłszy to poszła do kuchni i zajęła się zwykłą swoją robotą, tak jak gdyby jej nigdy nie przerywała.
 Czasem przyjeżdżał do Rudawki stary Wiśniewski i rozweselał chorego, opowiadając mu nowinki z życia okolicy, niekiedy przywoził książki do czytania, ale te stopniowo coraz mniej zajmowały pana Bolesława; lubił natomiast przeglądać stare ilustracye i przypatrywać się obrazkom. To go zajmowało, przez kilka godzin z rzędu mógł siedzieć nad takim foliałem i uśmiechać się do każdej ryciny. Wiśniewski przywiózł mu także kilka talij kart i nauczył go układać pasyanse, ta zabawa bardzo się podobała, biedakowi i sporo czasu jej poświęcał.