Strona:Klemens Junosza-Z antropologji wiejskiej.pdf/30

ten przykład, sołtys nasz, miał dziś rozum i wolną wolę i oto parę garncy postawił...
 — To i ja wam, moje chłopcy, postawię.
 — Ha wiadoma rzecz, jak wybór ma być, to kuzdy wójt do fundy skory, zauważył sołtys.
 — Wójt, jak wójt, — ale jenszy, co nawet wcale na wójta niepodobny, to też je przed wyborem okropnie wyrywny do fundów.
 — Oj, moje kochane ludzie, po co sobie przymawiać, czy przed wyborem, czy po wyborze, aby buło co postawić, to trzeba stawiać i trzeba pić. To jest gospodarski interes.
 — Czegóż wy Józefie na mnie krzywi? — zapytał Sokół sołtysa.
 — A co ja mam krzywy dla was być? ni wy mnie zły, ni dobry, co mnie tam! Ja gospodarstwo mam, pieniądze mam, jestem se gospodarz obsiedziały. Co mnie do was?
 — Kiej tak, to wypijcie ze mną!
 — Mam dość...
 — Józefie... cóżeście się tak zawzieni?
 — Mam dość i tylo — niczyjego poczęstunku ja nie żądny.
 — Ja wam co powiem, panie wójcie, rzekł Mendel, Józef bez to markotny jest, że sam wójtem chce być na wasze miejsce.
 — Ja nie chcę, jeno że mnie ludzie gwałtem ciągną.
 — Ha, cóż, odezwał się wójt, jak was ciągną, to bądźcie wójtem, pokosztujcie i wy tego smaku... A, któż to was ciągnie, mój Józefie?
 — Dyć ludzie!
 — Jakie ludzie?
 — O! zara jakie! — wiadomo jakie ludzie, z ręcami, nogami, z głowami!
 — Z głowami to ja nie dużo widziałem, odezwał się Mendel półgłosem.