Strona:Klemens Junosza-Wybór pism Tom III.djvu/62

 — Ja jegomości powiem. Prawdziwie myśmy zaarendowali, bo powiedz pan sam gdzie prawda jest?
 — Prawda... rozmaicie.
 — Na niebie i ziemi i na każdem miejscu — rzekł, śmiejąc się Milczek.
 — Jegomość sobie omylił — odpowiedział żyd. — Na niebie i na ziemi i na każde miejsce to jest Pan Bóg.
 — Rzetelnie żyd powiedział — odezwał się Zacharyasz — co rzetelnie, to rzetelnie, jakby na lamentarzu czytał.
 — Ny, widzi jegomość... ale gdzie prawda?
 — W sądzie — wtrącił Hulajdusza.
 — Aj waj, pan Rafał to widać wielgi sądownik jest; bywa i w sądzie, prawda, ale najprawdziwsza prawda to gdzieindziej jest.
 — Gdzież u licha ciężkiego?
 — W kieszeni. Aha! może nie? A że nasze żydki wszystkie kieszenie znają, to i prawdę znają.
 — Niech go zimny wiater ogarnie! — huknął Milczek — oto trafił jak kulą w płot; w kieszeni to pieniądze są, ale nie prawda.
 — Nie... jak kieszeń całkiem pusta, to w niej pieniędzy niema, ale prawda zawsze jest.
 — Jaka prawda!?
 — Taka, że ten człowiek co pieniędzy nie ma, jest kapcan. No, czy nie?
 — Wygadanyś ty, widzę, mój żydku, gębę masz jak młynarski pytel.