Strona:Klemens Junosza-Pająki.pdf/175

 — Śliczny doktór, pan konsyliarz w kapocie!
 — Aj, pani sobie żartuje, ale moja rada też ma wartość.
 — Wasza rada?
 — Dla pani Fajerwerk i dla pani Pytelson może nie ma wartości, dla pani Hapergeld ma.
 — Słyszy pani, co on gada?
 — Słyszę.
 — No, kiedy Izrael Meir Zwanzig taki doktór, to niech powie, co pani Hapergeld brakuje?
 — Ja wiem, bardzo dobrze wiem.
 — Wy wiecie tylko jedno, wy powiecie, że mnie brakuje męża.
 — Małe dziecko wie, że pani jesteś wdowa, małe dziecko wie, że wdowa niema męża, więc cóżbym ja mądrego powiedział, mówiąc, że pani brakuje męża?
 — Więc czego jej brak?
 — Nie wasza na to głowa, moje panie. Co pani Hapergeld brak, to ona sama czuje, a ja wiem.
 Pani Jenta zainteresowała się niezmiernie.
 — Co wy możecie wiedzieć? Mówcie zaraz, ja jestem bardzo ciekawa.
 — Ha, ha, ha! Pani ciekawa, a przecież ja je-