Strona:Klemens Junosza-Buda na karczunku.pdf/14

 — Nie trzeba się zapierać, bo ja pretensyi nie mam do was.
 — Ktoby mógł mieć pretensyę?
 — Ja nie mam, bo zaraz kupiłem od waszego brata czapkę i te dwie dziesiątki...
 — Daliście memu bratu?
 — Ano, myślałem sobie: niech ta przy jednej familii zostaną...
 — Jo... to dobra jest — rzekł Niemiec.
 — Takim sposobem, gospodarzu — odezwał się żyd — wy pewnie wiecie, że ja się nazywam Icek Ufnal.
 — Ano, teraz wiem.
 — A wy zkąd jesteście?
 — Ze wsi Grzędy...
 — Jak was nazywają?
 — Mikołaj Dąbek.
 — Ja teraz widzę, że my się dobrze znamy. Pewnie nieraz spotykaliśmy się na jarmarkach, na targach. Ja bardzo kontent jestem, żem znalazł starego znajomego; my się jeszcze nieraz spotkamy...
 — Dlaczego nie. Powiadają, że góra z górą się nie zejdzie, a człowiek z człowiekiem często...