Strona:Klejnoty poezji staropolskiej (red. Baumfeld).djvu/391

krytyczne Teodora Wierzbowskiego, Warszawa, Bibl. zapomnianych poet. i prozaików polskich 1893.
 Lipienie — gatunek ryb.
 Kołacze. Z „Sielanek“ Szymonowicza, wydanych w r. 1614: „Sielanek“ jest razem 20; „Kołacze“ — sielanka XII.
 Stateczność — tutaj: wierność; oddziela — obdziela; siła zazdrości — wiele (na świecie) zazdrości: dajemy na szczęście — życzymy szczęścia.
 Kosarze. Z „Sielanek“ Szymonowicza (patrz: wyżej) czwarta.
 Subtelną — delikatną.
 Z Sielanki „Dziewka“. W zbiorze Szymonowicza — ósma. W tej sielance Sz. szczegónie utrafić pragnie w ton ludowej prostoty.
 Helenę urodą celuje — przewyższa H. urodą; kunsztować — przekomarzać się, bawić się, żartować: mam za to — tak sądzę: wielkie obietnice omylają rady — kto sobie wiele obiecuje, może sobie nie dać rady: pożeniesz — pognasz: obłapić — uściskać: wianek przewiędły i ktoś nie bardzo wesoły — wianek przewiędły nie oznacza wielkiej wesołości.
 Łajanie Armidy. O Goffredzie abo Jerozol. wyzwol.“ patrz: objaśn. do str. 84. Rozdział ten nie pozostał zapewne bez wpływu na łajanie Telimeny w „Panu Tadeuszu“.
 Z Akcyjskiej krwie — rodem z Akcjum we Włoszech; tygrys hyrkańska — tygrysica (z Azji); nie zmienił barwy — rozumie się: twarzy: Ksenokratesowi — filozofowi moralności, wstrzemięźliwości.
 Tęsknota. Ze zbioru sielanek Szymona orowicza p. t. „Roksolanki czyli ruskie panny“: wydano zbiór ten w r. 1654“, po śmierci autora, który umarł młodo w r. 1629. Rok śmierci jego podaliśmy jako ostateczą datę ukończenia tego zbioru sielanek. Utwory te napisane są w formie piosenek, śpiewanych na weselu przez różne „panny“ i „młodzieńców o imionach bądź małoruskich bądź antycznych; luźne piosenki powiązane są tylko wspólnym tematem miłości. Jako nazwy ich w zbiorze podane są imiona osób, które je wyśpiewują; nagłówki, podane w tej antologji, użyte zostały dla szczegółowszego odróżnienia treści poszczególnych piosenek.
 Sielanka Tęsknota oznaczona jest imieniem „Daniło“.
 Strony — struny.
 Prośba o wzajemność. Z „Roksolauek“ (patrz: wyżej). W zbiorze oznaczona imieniem: „Pomosja“.
 Wybrana. Z „Roksolanek“ (patrz: wyżej). W zbiorze oznaczona imieniem: Sefer“.