Strona:Klejnoty poezji staropolskiej (red. Baumfeld).djvu/115

    Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
    Ta strona została przepisana.

    Zbiegli się zaraz piekielni duchowie
    Na pałac, w którym mieszka Pluton srogi,
    W różnych postaciach: a kto je wypowie?
    Strach i wspominać! Jedni kurze nogi,
    Drudzy wielbłądzie, trzeci mają krowie:
    Są i ci, którzy na łbie niosą rogi,
    Inszy zaś warkocz z wężów upleciony
    I smocze niosą za sobą ogony.

    Widziałbyś tam był Arpije nieczyste,
    Centaury, Sfingi, wybladłe Gorgony,
    I szczekające Scylle zawiesiste,
    Gwiżdżące Hydry, świszczące Pitony,
    Chimery, sadze plujące ogniste,
    Straszne Cyklopy, srogie Geryjony,
    I wiele dziwów nigdy niewidzianych,
    Z różnych postaci w jedne pomieszanych.

    Starsze po prawej posadzono stronie,
    Po lewej młodsze i nie tak wspaniałe,
    We śrzodku Pluton straszliwy, na łonie
    Trzyma żelazne sceptrum zardzewiałe:
    Tak był sam w sobie, tak wielki w ogonie,
    Że się i Alpy przy nim zdały małe,
    I Atlas, chocia sięga pod obłoki,
    Nie jest tak wielki, ani tak wysoki.

    Oczy miał wściekle, wzrok, by u komety,
    Powagę mu twarz surową czyniła,
    Wszytek był czarny od głowy do pięty,
    Kosmate piersi gęsta broda kryła,
    Miąższy u gęby wąs wisiał pomięty,
    W czele miał jeden, we łbie rogów siła,
    A ukrwawiona gęba była taka,
    Jako głęboka, straszna przepaść jaka....

    (1618.)[1]



    1. Pluton zagniewany zwoływa piekielną czeladź. Przekład „Jerozolimy wyzwolonej“, wydany przez Piotra Kochan., uchodzi, obok przekładu „Orlanda szalonego“ (L. Ariosta) przez tegoż poetę, za jedno z najlepszych dzieł tłómaczonych literatury staropolskiej. Wpływ sięgał aż do Mickiewicza. Tytuł pełny I. wydania: Goffr. abo Jer. wyzwolona Torquata Tassa przekładania Piotra Kochanowskiego, sekretarza Jego K. M.“ Wydanie nowe Luc. Rydla — Kraków. Bibl. Pisarz. pol. Akad. Umiejęt. — Torquato Tasso, poeta włoski, ur. 1544, um. 1595, „Goffreda“ wydał w r. 1580, przedstawia w nim walki,„Krzyżowców“ o Jerozolimę.
      Pluton — tutaj: bóg piekieł (starogrecka mitologja), przeździęki — koniecznie; Arpije (Harpije), Centaury, Sfingi, Gorgony i t. d. — potwory, o ciele częścią ludzkiem, częścią zwierzęcem; Atlas — pasmo górskie w Afryce, także: postać mitologiczna, dźwigająca niebo na barkach; miąższy — gruby.