Strona:Kazimierz Przerwa-Tetmajer - Poezye T. 7.djvu/182

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.



W pięćdziesiątą rocznicę śmierci
Juliusza Słowackiego
(1899).

Z bezdennej ciemni,
z goryczy serc i ze złamania dusz
do Ciebie, o Poeto, wzrok się nasz podnosi:
dłoń nam na głowę włóż,
niech oka Twego dzień poranną rosą nas porosi,
niech duszy Twojej wiew świat wokrąg odnikczemni...