Ta strona została skorygowana.
Elegia na śmierć Czarnego Zawiszy.
U Dunaju, u szerokiej rzeki,
stanął cesarz z wojskami licznemi.
O! jakiż świat daleki
do swojej ziemi...
Cesarz Zygmunt, z Luksemburga pan,
przy nim panów i rycerzy wian.
O! jakież smutne są przeczucia duszy...
Tak zaporą legli Turkom wbrew,
z Luksemburga cesarz Zygmunt, lew.
Przy nim panów i rycerzy mnogo,
z których każdy kopię w boju kruszy.
O! jakże srogą
jest melancholia duszy...
