Strona:Kazimierz Przerwa-Tetmajer - Poezye T. 7.djvu/13

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

na ramiona kuj mi grubo, bym, gdy się zamierzę,
taki ciężar miał u miecza, jak z kopalń mincerze;
grubo kuj mi zbrój na uda i nagolenniki,
bym parł konia, jak kra drzewo, kiedy runę w szyki,
li na piersiach kuj mi cieńko, cieńko, jak opłatek;
niechaj będzie stał tak cieńka, jak lilii płatek,
jako lilję kuj od przodku, bym też za ojczyznę,
jeśli Niemiec to potrafi, wziął na piersiach bliznę«.