Ta strona została uwierzytelniona.
że wichry srogie i zawrotne
złamały chłodne, śpiewne lasy,
i piaski zasypały kwiaty,
co raju zdały się podwórzem,
a z niebios ognia spadłe płaty
suszą spaliły grunt pod zbożem —
nic nie przetrwało tej pogody,
lecz twoje stały smutne wody,
o źródło, źródło, źródło smutne!...
