Strona:Karol du Prel - Spirytyzm (1923).djvu/55

raczej medyom, które są nienormalnemi, chorobliwemi istotami. Ale też zaraz tutaj okazuje się, że z samem jedynie uzdolnieniem filozoficznem niczego jeszcze nie można dokazać, i że niezbędnem jest doświadczenie; albowiem Hartmann definiuje medyum w sposób, który można wprawdzie wymyśleć przy biurku, ale któremu rzeczywistość wcale nie odpowiada. Mianowicie medya według jego mniemania są równocześnie autosomnambulikami i — w stosunku do uczestników seansu — magnetyzerami. W stanie psychicznego podniecenia wytwarzają one siłę nerwową, która przetwarzając się w drgania świetlne i cieplne, staje się siłą fizykalną i może nawet na odległość wywołać (fernwirkend) niezwykłe zjawiska; może ona przeciwdziałać grawitacyi przedmiotów, może bez jednego poruszenia ołówkiem wywołać w odległości (fernwirkend) pismo, siła ta, mogąca przeniknąć materyę, może nawet wytworzyć odciski organicznych form medyum, np. dłoni lub stóp — na zakopconych powierzchniach, lub w innym materyale.
 Z pomocą tej to siły nerwowej działa medyum na widzów, jako silny magnetyzer, wprawia ich w stan somnambuliczny i narzuca im swe własne wyobrażenia, jako hallucynacye, tak, że ci przekonani są, że widzą i dotykają tych zjawisk, które nie są rzeczywistemu
 Somnambuliczna świadomość medyum posiada pozazmysłową (hyperasthetisch) pamięć, może odga-