jednocześnie naciskała stół ręką. Ażeby jednak w ten sposób utrzymać ręką i nogą stół w powietrzu trzeba wcale nie pospolitej siły i medjum byłoby się niewątpliwie zdradziło przez drżenie nogi lub ramienia, które udzieliłoby się i stołowi. Zarzut ten wogóle nie może być uważany za szczególnie ważny, ze względu na to, że przy naszych doświadczeniach medjum poddane było pięciorakiej kontroli. Sąsiedzi trzymali je za ręce, a nogami przyciskali jej nogi, oprócz tego trzymali ręce na jej kolanach. Niezależnie od tego, jak już wspomiałem w oddzielnych wypadkach miało miejsce obserwowanie bezpośrednie nóg stołu i trzymanie medjum za nogi, wiązanie jej nóg i przypieczętowywanie sznurków do podłogi. Jeżeli Torelli zaniedbał tych ostrożności przy swoich doświadczeniach to dowiódł tylko, że jest bardzo naiwnym eksperymentatorom. My zaś po przeczytaniu jego zarzutów i wyjaśnień co do rzekomego wyzwalania jednej ręki przez medjum wprowadziliśmy jeszcze jedną ostrożność. Stało się to na posiedzeniu, w którym brał udział także prof. Richet z Paryża. Siedział on po lewej stronie medjum, a ja po prawej. Ręce medjum, które
