Strona:Karol May - The Player.djvu/28

jeszcze więcej. Można cofnąć kupno. Musimy tylko dowieść, że Melton wynajął Indjan, aby napadli na hacjendę i spustoszyli ją.
 — A czy będziesz mógł to osiągnąć, sennor?
 — Prawdopodobnie. Przynajmniej mam nadzieję.
 — O, gdybym zaufał panu wtedy! Mówisz, sennor, tak stanowczo, tak pewnie! Wszystko, co dla mnie jest niepodobieństwem, dla pana wydaje się błahostką!
 Apacz który milczał dotychczas, wtrącił nagle:
 — Dla mojego białego brata, Old Shatterhanda, niema celów nieosiągalnych! Został pojmany i groził mu pal męczeński; a teraz jest nietylko wolny, ale nawet wziął do niewoli swoich prześladowców.
 — To zasługa nie moja; pojmał ich Winnetou — zaprzeczyłem.
 — Nie; Old Shatterhand tego dokonał!
 — Tyś sprowadził Mimbrenjów, bez których nicbym nie zdziałał.
 — Tak, lecz Mimbrenjowie nie przybyliby, gdyby Old Shatterhand nie pchnął do nich gońca.
 — Winnetou, Winnetou musiał dokonać bohaterskiego czynu! — zawołała, zachwycona Indjaninem, sennora. — Piękne jego poważne rysy, dumna, spiżowa postać wywarły na niej niezatarte wrażenie.
 — Mniejsza, jak się to stało; w każdym razie odzyskałem majątek! — odezwał się hacjendero; — tak pochłonięty był myślą o sobie, że zapomniał o podziękowaniu.
 — Ależ nie, chcę właśnie usłyszeć, w jaki sposób Yuma zostali wzięci do niewoli! — wykrzyknęła sennora. — Winnotou zechce mi to opowiedzieć! Zapraszam go, by raczył spocząć obok mnie w tym oto hamaku.

28