Strona:Karol May - Król naftowy IV.djvu/38

 Grinley zpodełba obrzucił go badawczem spojrzeniem, powściągnął swój gniew i zapytał spokojnie:
 — Jakież to są pytania? Czy mogę się dowiedzieć?
 — Nie uważam tego za konieczne.
 — Nie? Być może, zdołałbym pana objaśnić.
 — Nietylko być może, ale na pewno. Mógłby pan, ale czy pan zechce, o tem bardzo wątpię.
 — Jeśli mogę, to chcę, sir!
 — Nie mówmy o tem więcej! Ponieważ jednak podkreśla pan tak mocno, że zawdzięczamy panu życie, chcę panu przypomnieć: nie mów hop, póki nie przeskoczysz.
 — Co pan rozumie przez to?
 — Bardzo możliwe, że skwitujemy się z panem, i nie będziesz mógł wymagać od nas nadal wdzięczności.
 — Chciałbym wiedzieć, w jaki sposób!
 — Bardzo zwyczajnie: jeśli chodzi o nasz interes, nie może pan żądać wdzięczności, ponieważ dostaniesz zapłatę. A co się tyczy wydobycia nas z puebla, to wprawdzie zapisaliśmy to na pana dobro, ale może już niebawem będziemy musieli wykreślić tę pozycję, ponieważ zabił pan obu Nawajów.
 — Cóżto ma wspólnego?
 — Nie pytaj pan tak, jakgdybyś był nowicju-

36