Strona:Karol May - Król naftowy I.djvu/51

nogi za strzemion. Mary, poczuwszy się wolną, skoczyła na nogi, pomknęła ku swemu panu, wydała triumfujący krzyk i potarła pysk o jego plecy.
 Buttler podniósł się powoli, macał i pocierał zprzodu i ztyłu, nad grzbietem i pod grzbietem, strojąc przytem nieopisane miny. Rozwścieczony wielokrotną przegraną, zadawał sobie przymus, aby nie wybuchnąć. Nadto bolały go wszystkie kości i mięśnie, leżał bowiem pod mułem jak pod wałkiem,
 — Czy nie chciałby się pan jeszcze raz założyć? — zawołał Sam Hawkens.
 — Idż pan do licha z tą wstrętną bestją! — huknął zapytany, siadając.
 — Nie obcuję z lichem, Mr. Buttler. Pójdę zatem tam, dokąd zechcę.
 — Jedziecie do Prescott?
 — Yes.
 — Już dzisiaj?
 — Nie. Zostaniemy dzisiaj tu, w San Xavier del Bac.
 — Czy znaleźliście już nocleg?
 — Będziemy spać pod gołem niebem.
 — Macie co jeść?
 — Jeszcze nie. Sądziliśmy, że tu dostaniemy.
 — Tu was uraczą tylko kukuruzą. Ala możecie sobie podjeść, jeżeli zostaniecie na-

49