Strona:Karol May - Klęska Szatana.djvu/59

ście jako jeden mąż; co jeden postanowi, na to drugi się zgodzi.
 — W jakim celu mówi to Przebiegły Wąż?
 — Mam pewną propozycję, którą chciałbym ci w cztery oczy powiedzieć.
 Oddaliłem się z nim na taką odległość, że Melton nie mógł nas usłyszeć. Wychodźcy zaś nie rozumieli mowy Indjan. Zaczął od zapytania:
 — Niech mi Old Shatterhand powie, czy uważa mię za kłamcę?
 — Dlaczegóżby nie? Imię mego czerwonego brata nie może budzić zaufania; wierzę atoli, że Przebiegły Wąż kocha prawdę i że jest zbyt dumny i odważny, aby kłamać.
 — Mój brat ma rację. Dziękuję mu. Chcę Shatterhandowi powiedzieć, że gotów jestem zawrzeć z nim pokój nietylko we własnem imieniu, lecz także w imieniu mego całego plemienia.
 — Cóż na to powie Vete-ya, wasz wódz naczelny?
 — Zgodzi się.
 — Wątpię bardzo. Wszak pała pragnieniem zemsty.
 — Old Shatterhand jest przyjacielem czerwonoskórych; nie zabija nikogo, jeśli nie jest do tego zmuszony.
 — To prawda, ale ta przyczyna nie wystarcza, aby Wielkie Usta przemienił żądzę zemsty w przebaczenie, a nienawiść w przyjaźń.
 — W takim razie niech robi, co chce. Mnie jego zemsta nie obchodzi. Kiedy wyruszyliśmy do Almaden, obraliśmy Vete-ya naszym wodzem. Możemy pozbawić go władzy, ponieważ mamy słuchać, dopóki nasza wola. Yuma Składają się z wielu szczepów, on jest wo-

57