Strona:Karol May - Śmierć Judasza.djvu/107

najbardziej zdumiewająca, wszyscy byli uzbrojeni we flinty. Skądże je wziąć mogli?
 Z początku badaliśmy jeńca. Milczał uporczywie — niepodobna było słówka wydobyć. Następnie zwróciliśmy się do zdobyczy, która nie straciła nic ze swej bezczelnej arogancji.
 — Czego pani szukała wpobliżu wioski? — zapytałem.
 — Niech się pan domyśli! — odparła ze śmiechem.
 — Oczywiście swego Jonatanka?
 — Powiedziałam już panu, że należę do niego!
 — Wie pani, że zrezygnowaliśmy z jej towarzystwa, ale może nie wie sennora, że jej towarzysze narażali na szwank życie, podchodząc tak blisko do Nijorów?
 — To mnie nie obchodził.
 — Skąd wzięli flinty?
 — Nie powinien pan o tem wiedzieć.
 — Czy przyszła pani mnie zmusić, abym ją ze sobą zabrał?
 — Cóż innego mogłam mieć na celu?
 — Uwolnienie Meltona.
 — Czy sądzi pan, że ważyliśmy się wkroczyć do tak wielkiego obozu? Nie jesteśmy głupcami.
 — W nocy można się było na to ważyć. Ale pani zamierzała co innego. Wyszła pani na zwiady, aby podglądać nasz wyjazd. Następnie chcieliście się udać za nami i napaść na nas. Odzyskalibyście Jonatana

103