Strona:Karol Marx-Walki klasowe we Francji 1848-1850 r.djvu/032

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

idzie tylko o to, przez jakie drzwi. Nawet w Rosji, jeżeli zostanie zwołany sobór ziemski, owo zgromadzenie narodowe, któremu rząd daremnie się opiera — możemy być pewni, że i tam będziemy reprezentowani.
Rozumie się, że nasi zagraniczni towarzysze nie zrzekają się swego prawa do rewolucji. Prawo do rewolucji jest przecież wogóle jedynym prawdziwym „prawem historycznym“, jedynym, na którym się opierają wszystkie nowoczesne państwa, włączając i Meklenburg, którego rewolucja szlachecka skończyła się w r. 1755 „umową dziedziczną“, tym dzisiaj jeszcze prawomocnym stwierdzeniem panowania feudałów. Prawo do rewolucji tak silnie się zakorzeniło w świadomości ogółu, że nawet jenerał von Boguslawski z tego prawa ludowego wysnuwa dla swego cesarza prawo do zamachu stanu.
Lecz bez względu na to, co się dzieje w innych krajach, niemiecka socjaldemokracja zajmuje szczególne stanowisko i przez to ma — przynajmniej na najbliższe czasy — szczególne zadania. 2 miljony wyborców, wysyłanych przez nią do urn, łącznie z kobietami i młodemi mężczyznami, pozbawionemi praw wyborczych a stojącemi poza nią, stanowią najliczniejszą, najbardziej zwartą masę, główne jądro międzynarodowej armji proletarjackiej. Masa ta już dziś daje socjaldemokracji więcej niż czwartą część ogólnej liczby głosów; a poszczególne wybory do parlamentu, do sejmów krajowych, do rad gminnych i sądów przemysłowych dowodzą, że liczba głosów socjaldemokratycznych wciąż się zwiększa. Wzrost jej odbywa