Strona:Karol Mátyás - Ludowe nazwy miejscowe w powiecie Brzeskim w Galicyi.djvu/13

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

cnie uprawną, pastwiskami dotąd nazywają (p. niżej C. lp. 12, i E. lp. 2). Gdy to miejsce, według zdania jednych, na mieszkania za ciasne było, według drugich zaś, ziemia się zapłoziła czyli zapadała, przesiedlili się na inne miejsce, podzielili grunta na 13 gospodarstw czyli na 12 ról i jedną zagrodę — i od tego przesiedlenia nazwali nową osadę Przesiadki. Z Przesiadek powstała z biegiem czasu nazwa Biesiadki. Na jednym z owych opuszczonych placów przed kilkunastu laty widziano w ziemi słup gruby dębowy z ogromnym skoblem żelaznym, który przez zsunięcie się pagórka został zasypany; zdaje się, że na tem miejscu było kiedyś wójtowstwo.
Drugie podanie, trącając o dzieje Polski, więcej poetycznie wyjaśnia początek wsi i jej nazwy.
Węgrzy wpadli do Polski, do Galicyi, a posuwając się szybko ku północy, mordowali ludzi, rabowali, palili siedziby ludzkie. Dotarli do sąsiedniej Biesiadkom wsi Tworkowy, której mieszkańcy uciekli przed nimi na północ w lasy, na obszar dzisiejszych Biesiadek, tam w zasadzkę złapali nieprzyjaciół i prawie do nogi wybili. Kilka zaledwie Węgrów zdołało ratować się ucieczką i przynieść braciom straszną wieść o biesach, którzy ich złapali w siatkę. Ztąd miejscowość i osada późniejsza otrzymała nazwę Biesie-siatki czyli Biesiatki[1].

B. Części wsi.
01.   Lypka (północna część wsi od gminy Zawada uszewska), nazwana od wielu tam rosnących lip.
02.   Imiołki (południowa część od gminy Złota), bo tam niegdyś były duże lasy, samá mozdzenina (modrzewie), a w tych lasach rosła bujno jemioła. Z owych modrzewi zbudowany jest starożytny kościółek w Biesiadkach, cáłki jes s ty mozdzeniny“.
03.   Wieś (środkowa cześć). Wyrażenia: „Miéská we wsi“, „sedem (szedłem) z Imiołek do wsi“.
  1. Niektórzy, lecz tych bardzo mało, wywodzą nazwę Biesiadki od biesiad, które panowie polscy podczas częstych polowań w pełnych dzikiej zwierzyny lasach tej okolicy tutaj urządzali. Zapewne to przypuszczenie nasuwa im powszechna pisownia Biesiadki (ze spółg. d w środku), która zwłaszcza przy wymawianiu w II. przypadku tego nazwiska — Biesiadek wyraźnie występuje.