Strona:Karol Irzykowski - Nowele.pdf/44

 — Tu niema mowy ani o jednem, ani o drugiem. Tu jest bezwzględność.
 — Teraz ja nie rozumiem. Co to jest bezwzględność?
 — Brak zwykłego punktu, który nam dotychczas dawał podstawę do tych dwóch określeń. Nie widzisz ziemi, dlatego nie możesz nazwać kierunku.
 — Ależ to sprawia zawrót głowy.
 — Zapewne, bo pan czujesz, że ten hak w twojej mózgownicy, na którym dotychczas zaczepiałeś wszystkie wrażenia i pojęcia, teraz się chwieje.
 — Ależ nie można się tak odrazu do tego przyzwyczaić.
 — A pfe! panie dyrektorze, pan nie mógłbyś się przyzwyczaić?
 — Nim to nastąpi, chciałbym jeszcze raz, ale naprawdę tylko tak dla zabawki, zastosować dawną metodę. Bądź pan łaskaw objaśnić mnie, gdzie ziemia?
 — Tam! ale za mała i za daleka, by się według niej oryentować.
 Dyrektor spojrzał. Zobaczył jakąś kulę