i jako uczony, lub też wiedział, że się omylił, wybierając wschodni tunel do zgłębienia tajemnic podziemia, czy też może chciał poznać ten tunel do końca? Było widocznem, że skończyliśmy drogę zalaną lawą i że droga, którą szliśmy, nie mogła prowadzić do Sneffels.
Szliśmy i szliśmy bezustanku i galerja owa zdawała się być nieskończoną. Co będzie? Żywności mieliśmy dużo, ale wody starczyć mogło zaledwie na trzy dni.
Nie było widać kresu naszej podróży i stryj, chociaż zawsze posuwał się z zapałem, miał na twarzy wyraz niepokoju. Brak żywności i wody mógł być dla stryja przeszkodą do dotarcia, tam, dokąd niosła go jego żądza wiedzy, a naturalnie i przeszkodą do powrotu do domu.
Na tę myśl serce mi się ściskało bólem i tęsknota za śliczną Małgosię owładała mą duszą.
Czyż nie mówiłem, czyż nie przeczuwa-
