Strona:Juljusz Verne-Podróż naokoło świata w ośmdziesiąt dni.pdf/165

— 165 —

 Kiedy się podniósł, spojrzał na swego przeciwnika i spytał:
 — Czy już koniec?
 — Tak, ale tylko na minutę!
 — A więc proszę za mną.
 — Po co?
 — W interesie pana Fogga.
 Passepartout zwyciężony zimną krwią detektywa, poszedł za nim i usiadł przy stole.
 — Pobiłeś mnie pan, — rzekł Fix. — Dobrze. Teraz posłuchaj. Do tej pory byłem przeciwnikiem pana Fogga, teraz to przeminęło.
 — Nakoniec! — wykrzyknął Passepartout, — wierzy więc pan, że to człowiek uczciwy.
 — Nie, — odrzekł mu zimno Fix, — wierzę, że jest łotrem... Cicho! Daj mi pan mówić!
 Dopóki pan Fogg był na ziemi angielskiej, miałem w tem cel, żeby go zatrzymać i aresztować, jak przyjdzie rozkaz.
 Wszystko robiłem, co było w mojej mocy, aby to osiągnąć.
 Nasłałem na niego kapłanów w Bombayu, spoiłem pana w Hong Kongu, rozłączyłem pana z nim.
 Passepartout słuchał z zaciśniętemi pięściami.
 — Teraz, o ile mi się zdaje, pan Fogg wraca do Anglji. Dobrze! Jadę za nim, ale