Strona:Juliusz Verne - W puszczach Afryki.djvu/179

— 179 —

czenie o rozmaitości i przemianie gatunków, o czym pisał wiele uczony Darwin.
 Nie można jednak zaprzeczyć temu, że małpy zajmują wyższe stanowisko w świecie zwierzęcym.
 — A może to jest plemię pośrednie pomiędzy ludźmi i małpami? — rzekł Maks Huber. Może nam właśnie przypadło w udziale odkryć tę ciekawą tajemnicę naukową?
 — Nie możemy nic o tym twierdzić — odparł Cort. — Zanim wydamy sąd o Wagddisach, musimy pierwej poznać ich pojęcia religijne i obyczajowe.
 — To obszerne gniazdo — rzekł Maks Huber.
 — Natura nigdy się nie myli — odpowiedział Cort — i za jej to wpływem Wagddisowie wybrali dla siebie siedzibę napowietrzną. I uczynili dobrze, gdyż zamiast pełzać po gruncie wilgotnym, a tym samym niezdrowym, po ziemi, do której nigdy nie dochodzi promień słońca, przebywają pomiędzy wierzchołkami tych olbrzymich drzew i oddychają czystym powietrzem.
 — Szkoda, że nie rozumiemy języka tutejszych mieszkańców, najpierw dlatego, że nie możemy się z niemi rozmówić, powtóre, że wskutek tego nie możemy poznać ich uczuć i myśli.
 Po godzinnej przechadzce Kamis i jego towarzysze znaleźli się przy końcu wioski. Tu wznosiła się chata większa i okazalsza od innych. Przed zamkniętemi drzwiami stało dwuch tęgich Wagddisów.
 — Teraz może dowiemy się coś pewniejsze-