kich mieszkańców wyspy, aby się stawili dla dokonania wyborów. Wyspa Hoste liczyła wtedy około 2000 mieszkańców, z tych wzięło udział w wyborach 1275 osób pełnoletnich; wielu nie przybyło z powodu, że dalej mieszkali. Rezultat był taki, że wybrani zostali do zarządu: Kaw-dier Rodes, Hartlepool i Rivière.
Pomimo to, jak wszędzie tak i tutaj byli niezadowoleni, którzy niepomni starań, jakie Kaw-dier tak bezinteresownie im oddawał, poświęcając im całą swą osobę i wszystek swój czas, burzyli i innych. Do nich należał i Kennedy, który zamiast być wdzięcznym Kaw-dierowi za obdarzenie go wolnością, zamiast być ukaranym, jak na to zasłużył, spiskował przeciw niemu.
Korzystając z tego, że go w Radzie zarządzającej miał kto zastąpić, Kaw-dier postanowił odbyć oddawna zamierzaną podróż do Chili, aby z tamtejszą prezydenturą porozumieć się o objęcie przez nią zarządu wyspą. Wkrótce też wyjechał.
Powróciwszy po kilkutygodniowej nieobecności w listopadzie 1885 roku, to jest w porze, gdy na wyspie zapanowały cieplejsze dni
