Strona:Juliusz Verne-Podróż naokoło świata w 80-ciu dniach.djvu/042

kazał mu zarazem paszport, który zapewne chciał podać do wizy.
 Fix machinalnie wziął papier do ręki, lecz rzuciwszy okiem na rysopis, ledwie się wstrzymał od okrzyku. Papier zadrżał w jego ręku. Rysopis na paszporcie nieznajomego w zupełności odpowiadał przysłanemu przez dyrektora policyi z Londynu.
 — To pański paszport? — spytał.
 — Nie, to paszport mego pana.
 — A gdzież pan?
 — Pozostał na statku.
 — Ależ on sam musi pójść do biura konsula, by dowieść tożsamości swej osoby.
 — Czyż to konieczne?
 — Nieuniknione.
 — Gdzież się znajduje biuro konsula?
 — Tam na placu — odrzekł inspektor policyi, wskazując dom, znajdujący się od nich o jakie 200 kroków.
 — W takim razie muszę odszukać mego pana, któremu to wcale podobać się nie będzie, gdyż nie lubi się trudzić.
 Po tych słowach nieznajomy, pożegnawszy pana Fix, udał się na pokład statku.

---