Strona:Juliusz Verne-500 milionów Begumy.djvu/141

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

blachą, a z przodu zakończone kojcem ze stali, zaopatrzonym w perkusyjny, czyli pistonowy guzik.
Jaka była szczególna własność tych granatów? Z powierzchowności ich domyślić się tego niepodobna było. Przeczuwać tylko chyba było można, że zawierały we wnętrzu swojem jakiś materyał straszliwie wybuchający, straszliwiej od wszystkiego, co dotąd zrobiono w tym rodzaju.
— Nie odgadujesz? — zapytał Herr Schultze, widząc, że Marceli milczy.
— Na honor, nie! Po co granat tak długi i tak ciężki, przynajmniej z pozoru?
— Pozór myli — odpowiedział Herr Schultze — ciężar jego nie bardzo się różni od zwykłego granatu tegoż kalibru... No, trzeba ci wszystko powiedzieć!.. Granat - raca jest zrobiony ze szkła, pokrytego drzewem dębowem i naładowany dwutlenkiem węgla płynnym, przy wewnętrznem ciśnieniu siedemdziesięciu dwóch atmosfer. Spadając granat pęka, i płyn zamienia się w gaz. Następstwa tego są takie: na dosyć znacznej przestrzeni miejsca, gdzie granat pękł, powstaje zimno około stu stopni poniżej zera, a jednocześnie ogromna ilość dwutlenku węgla miesza się z otaczającem powietrzem. Wszystkie istoty żywe, znajdujące się w promieniu trzydziestu me-