właśnie. Byli to portugalscy kupcy, handlujący kością słoniową. Przyjaciele nasi przyjęci zostali przez nich nad wszelki wyraz życzliwie i resztę podróży odbyli bez najmniejszych już przygód, zupełnie szczęśliwie.
Dnia 11 sierpnia karawana przybyła do celu swej podróży i pani Weldon wraz z całą swą gromadką znalazła u władz przyjęcie jaknajżyczliwsze. Po krótkim odpoczynku, wsiedli wszyscy na statek, do Panamy odchodzący i szczęśliwie dopłynęli do brzegów Ameryki.
Telegram posłany do San Francisco zawiadomił pana Weldona o szczęśliwym powrocie z Afryki jego małżonki i synka, a dnia 25 sierpnia cała gromadka przyjaciół naszych znalazła się w stolicy Kaliforni.
Jakób Weldon, gdy się dowiedział o czynach i wysiłkach bohatera naszej powieści, pokochał go jak syna. Herkules również był przyjęty do domu państwa Weldon, w charakterze przyjaciela.
Co się tyczy kuzyna Benedykta, to ten natychmiast po przybyciu do domu państwa Weldon, miał tyle czasu zaledwie, że zdołał z wielkim pośpiechem uścisnąć rękę pana domu, gdyż zasiadł natychmiast do pracy w swym gabinecie.
Strona:Jules Verne - Piętnastoletni kapitan.djvu/314
Ta strona została przepisana.
