Strona:Jerzy Byron-powieści poetyckie.pdf/473

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Gdzie ptak się gnieździ, gdzie łoże narwala[1]
Sama w kamieniu wydrążyła fala.

1045 
Szybko po sinej szczeblują się toni,[2]

Szybko za nimi prześladowca goni:
To grozi zdala, to naciera zbliska,
To znów ich traci, to znowu naciska.
Teraz, ażeby omylić pogonie,

1050 
W przeciwną stronę każda łódka bieży.

O! prujcie wiosła, prujcie w fali łonie!
Od was tu życie i miłość zależy!
O! raźno, szybko łódka Neuhy pędzi
Skrzydłem miłości, tam, do skał krawędzi!

1055 
Bliski ratunek — zbliska wróg już godzi —

Och! chwila jeszcze!... O! leć, lekka łodzi!






  1. w. 1043. narwal — po angielsku narwhal (Monodon monocerro) z rodziny ssaków, pojawia się powyżej 65° szerokości półn.; kieł u samców dochodzi do długości połowy ciała zwierzęcia.
  2. w. 1045. szczeblują się — wspinają się, jak po szczeblach drabiny.