Strona:Jerzy Bandrowski - Na polskiej fali.djvu/145

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

czyków są małe i takie jak woda, marne — bo poszły na haczyki głodne...
 Ziewnął.
 — Tak a to je zacha! Osobliwie!
 Podał mi swoją wielką mocną rękę i cicho, jak duch wyszedł w swych grubych, wełnianych pończochach.

Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Jerzy_Bandrowski_-_Na_polskiej_fali.djvu/145&oldid=3078949”