Ta strona została skorygowana.
wyrwę cię z serca, z pamięci, z żył moich! Tak, wyrwę! wyrwę!
MARUNA powoli, spokojnie:
Nie łudź się, — o mnie nie zapomnisz nigdy.
ARNO.
Zapomnę!
MARUNA unosząc się coraz więcej:
Czarownicą mnie nazwano, wiedz-że tedy, że ja jestem czarownica! O mnie nikt nie zapomina, kto raz mnie zobaczył! To jest — widzisz — czarnoksięstwo moje, które klątwą ciąży na mem życiu! Ty będziesz myślał o mnie wieczyście, we dnie i w nocy! — nie będzie miejsca ani godziny, żebym ja nie stała ci przed oczyma. Z myślą o mnie będziesz zasypiał i budzić się będziesz z myślą o mnie! Będziesz żałował, żeś mnie utracił i sam siebie będziesz przeklinał — i zginiesz przez to, boś ty jest słaby!
ARNO.
Nie, nie! — na moc się zdobędę!
MARUNA
A wiesz ty, co ty utraciłeś? Gdybyś wczoraj nie był się zachwiał, gdybyś był miał odwagę wierzyć
