Strona:Jaroslav Hašek - Przygody dobrego wojaka Szwejka.pdf/168

 — Wiele rzeczy, panie feldkurat, sięgnie choćby do cudzej kieszeni, albo i na zabawie tanecznej, wszak mnie ksiądz kapelan rozumie — jakie tam bywa przedstawienie.
 — A chodem Szwejku?
 — Kiedy zacznie utykać, żeby wzbudzić litość.
 — A powonieniem?
 — Kiedy mu się jakiś smród nie podoba.
 — A smakiem, Szwejku?
 — Kiedy ma się na kogoś apetyt.
 — A mową?
 — To już idzie razem ze słuchem, panie feldkurat. Jak jeden dużo gada, a drugi słucha.
 Po tych filozoficznych uwagach kapelan zamilkł i po chwili powiedział:
 — Potrzeba nam więcej oleju poświęconego przez biskupa — rzekł po chwili. — Daję wam dziesięć koron na butelkę takiego oleju. W intendenturze wojskowej go nie mają.
 Szwejk wybrał się więc na poszukiwanie oleju, poświęconego przez biskupa. Poszukiwanie takiej rzeczy jest daleko trudniejsze od szukania żywej wody w baśniach Bożenny Niemcowej.
 Szwejk był w kilku drogeriach, ale gdy wyraził życzenie: — Proszę buteleczkę oleju poświęcanego przez biskupa — jedni wybuchali śmiechem, drudzy ze strachu chowali się po kontuarem. Szwejk zachowywał przy tym wielką powagę.
 Postanowił spróbować szczęścia w aptekach. Z pierwszej kazano laborantowi wyrzucić go za drzwi. W drugiej chciano telefonować po pogotowie ratunkowe, w trzeciej zaś powiedział mu prowizor, że firma Polak przy ulicy Długiej, handel olejami i farbami, z pewnością będzie miała żądany olej na składzie.
 Firma Polak przy ulicy Długiej była naprawdę bardzo ruchliwa. Nie pozwoliła odejść żadnemu klientowi bez zadowo-