order niemieckiego cesarza. Pasteur podziękuje: nie chce.
Powie.
— Wiedza nie ma ojczyzny, uczeni mają ojczyznę.
Pasteur w walce o prawdę zwyciężył.
Po chorobie jest kaleką, źle chodzi, lewą ręką słabo porusza. Ale zwyciężył.
Walka będzie długa i zacięta. Oręż Pasteura w tej walce to mikroskop. Pole walki to pracownia, zebrania, komisje w Akademii Nauk, kongresy naukowe.
Generał Bourbaki przegrał w walce na armaty i karabiny. Posłał do ministra wojny telegram: dowodzić armią to tortura. I strzelił do siebie. Nie uratuje Francji. Nie chce żyć zwyciężony.
A w armii tego generała służy syn Pasteura. Chłopak ma lat 18. Jedynak.
Gdzie jest? Dlaczego nie pisze? Czy chory? Czy ranny? Czy zabity?
Pasteur jedzie go szukać. Ten jeden raz nie prawdy naukowej szuka, ale syna. Nie żyjątka pod mikroskopem i tajemnicy przyrody, ale
