Strona:Janusz Korczak - Prawidła życia.djvu/94

 Żeby być wesołym, trzeba mieć dobre samopoczucie: musi być zdrowe i serce i nos i głowa; zdrowa radość, bez bólu i bez troski.
 Przykro staruszkowi bać się i wystrzegać, a cóż dopiero młodemu.
 Długo nie mogłem zrozumieć, dlaczego niektórzy chłopcy nie są lubiani przez kolegów — i naprawdę nieprzyjemni.
 Aż raz był śliczny wiosenny dzień. Wszyscy wybiegli na podwórze i wesoło się bawili; a jeden chłopiec siedział w moim pokoju cichy, smutny, blady. Czytał z początku, ale mu się znudziło, potem położył się na kanapie, potem wyglądał przez okno. Żal mi się go zrobiło. Mówię:
 — Idź, pobaw się trochę.
 A on:
 — Ee, nie chce mi się.
 Ale potem posiedział i mówi:
 — Już pójdę.
 Dobrze. Patrzę przez okno, co będzie.
 Wyszedł na podwórze, postał i przyłączył się do zabawy. Biega, biega, ale widzę wyraźnie, że mu trudno, że mu tchu brak, że już zmęczony. — Potem zaraz się pokłócił, i zaczęła się bójka.
 Myślałem, że wróci do mnie, ale nie: pewnie się wstydził.
 Jeżeli kogo boli głowa, musi być mniej cierpliwy. Jeżeli się nawet bawi, nie jest