Przejdź do zawartości

Strona:Janusz Korczak - Prawidła życia.djvu/79

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Często słyszę, jak ludzie mówią:
— Oni wszyscy tacy.
Naprzykład:
— Wszyscy chłopcy — łobuzy i brudasy.
Albo:
— Wszystkie dziewczynki — beksy i skarżuchy.
Nieprawda — każdego osobno trzeba poznać i osobno oceniać. I poznać trzeba nie powierzchownie, a gruntownie. Nietylko ważne to, co człowiek mówi. ale co myśli i co czuje, i dlaczego jest taki a nie inny.
Tylko leniwy człowiek, który nie lubi myśleć, mówi: „oni tacy wszyscy“.
Ja byłem bogaty, kiedy byłem mały, a potem już biedny, więc znam i to i to. Wiem, że można być i tak i tak porządnym i dobrym, że można być bogatym i bardzo nieszczęśliwym.
Trzeba dużo wiedzieć i dużo samemu myśleć, i nawet wtedy myli się często człowiek i nie wie wszystkiego.