Strona:Janusz Korczak - Prawidła życia.djvu/47

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

— Poco ci to?
— Zobaczę: może się przyda.
Mówią dorośli, że dzieci wydają pieniądze na łakocie. Owszem, ale nie wszystkie i nie zawsze Jeden lubi owoce, nie lubi cukierków, drugi wcale nigdy nie kupuje nic do jedzenia, zato chce mieć dobre farby, albo cyrkle, albo obrazki, żołnierzy, książki, albo długo składa pieniądze na jedną rzecz, która drogo kosztuje. Albo wszystkie pieniądze wydaje na kino.
Nieprawda, że młodzi chcą chodzić na obrazy, niedozwolone dla młodzieży.
Znałem chłopca, który raz na tydzień chodził do kina, ale codziennie oglądał wszystkie fotografje, żeby właśnie przez omyłkę nie pójść na obraz romansowy.
Ulica wymaga wielu prawideł życia. Znają te prawidła chłopcy, którzy wiele godzin spędzają codziennie na ulicy. Tylko proszę nie myśleć, że są to ulicznicy.
Mówią:
— Gazeciarze, ulicznicy.
I myślą, że to zepsuci chłopcy, którzy palą papierosy i mówią brzydkie wyrazy.
Nie. Ulicznikiem może być chłopiec, którego w domu bardzo nawet pilnują i niechętnie puszczają samego. Ale niech się wyrwie na ulicę, zachowuje się, jak nieprzytomny. Zdaje mu się, że w tłumie może