wzbroniono przystępu) w te niemal słowa przemówił: „W imieniu królestwa Polskiego, za powszechną jego uchwałą i zgodą, wysłani do ciebie Miłościwy Książę, to przedewszystkiém winniśmy ci przełożyć: Że gdy po śmierci Kazimierza i Ludwika królów Polskich stolica królewska osierociała, ojcowie nasi nie wybrali nań obcych książąt, Zygmunta, ani Jana Luxemburskiego, którzy znaczne nastręczali nam korzyści, ani Wilhelma książęcia Austryi, który większe jeszcze nabytki z sobą przynosił, ani wreszcie książąt Mazowsza i Szlązka, Ziemowita i Władysława, acz ci prawymi zdawali się dziedzicami; ale dla rozszerzenia religii chrześciańskiej wzięli na królestwo ojca twojego, który się zobowiązał przejść na łono prawej wiary wraz z swym narodem bałwochwalczym, ziemię Litewską, Żmudzką i niektóre inne, jego władzy podległe, wcielić na zawsze do królestwa Polskiego, co własną i braci swoich książąt Litewskich upewnił przysięgą. Daliśmy mu w małżeństwo wysokiego i dostojnego rodu a nieporównanych wdzięków dziewicę Jadwigę, Ludwika króla Polskiego i Węgierskiego córkę, i jedyną królestwa Polskiego dziedziczkę. Ziem Litewskiej i Żmudzkiej, które Krzyżacy Pruscy zagarnąć usiłowali, w czasach najniebezpieczniejszych broniliśmy krwią naszą i wielkiemi nakłady, i sprawę Litewską uważając jak swoję własną, wojnę wymierzoną przeciw Litwie zwróciliśmy na siebie samych i prowadzili ją przez długie lata. Między warunkami, na których zasadzie jedyna dziedziczka i córka ojca twojego Jadwiga zaślubioną została Fryderykowi margrabi Brandeburskiemu, zastrzegliśmy przezornie, że gdyby ojciec twój w przyszłości doczekał się potomka płci męzkiej, w ów czas królestwo Polskie nie mogłoby spadać dziedzictwem na córkę, acz z dziada i dawnych przodków mającą do niego prawo. Za życia jeszcze ojca twego przyrzekliśmy mu i poprzysięgli, że jednego z was dwóch braci weźmiemy po nim na królestwo. Co téż w samej rzeczy po jego śmierci uczyniliśmy, obrawszy królem brata twego Władysława, z przyczyny prawa starszeństwa, i usunąwszy starannie wszystkie zachodzące przeszkody, dla pomnożenia jego sławy, dobra i pomyślności. Nie mniejsze i dla ciebie podejmowaliśmy starania, wstawiając się i zabiegając, aby po śmierci cesarza Zygmunta królem cię Czeskim obrano, a dla poparcia twego wyboru wysłaliśmy do Czech dwóch wojewodów z potężném wojskiem, nie bez znacznych nakładów. Prowadziliśmy potém w obronie twoich praw wojny z Albertem królem Niemieckim i Węgierskim, i brat twój Władysław, zaledwo piętnasty rok liczący, ujmując się za tobą wyszedł osobiście z swojém wojskiem do Szlązka; a tak elekcya twoja usilnie popierana byłaby pomyślny wzięła skutek, gdyby nie śmierć zawczesna króla Alberta. Gdy nadto królestwo Węgierskie osierociało, sprawi-
